Menu
Vroeger, 30 jaar geleden, had ik het idee om per fiets naar de Noordkaap te vertrekken. Zomer 2017 had ik de mogelijkheid hiervoor. Na eerdere lange fietsreizen in Europa, ben ik begin juni vertrokken met een volgepakte fiets en wat landkaarten. Fietsen – eten – slapen, een fantastisch ritme. Niet alleen de mooie en vaak regenachtige natuur had mijn aandacht, maar ook de oude handelsroutes door Noord Duitsland en Denemarken waren bijzonder om over te fietsen. Soms onverhard en dan midden in het bos een Vikinggraf en oude bruggen tegenkomen.
In Zweden kom ik per toeval op een pelgrimsroute richting Trondheim, over rustige wegen en regelmatig (zeker 1 keer per dag) langs een buurtwinkel voor de bevoorrading. Kleine winkeltjes, waar naast motorolie en schroevendraaiers ook brood en andere levensmiddelen verkocht worden. De keuze is beperkt, het leven is hier overzichtelijk. En vooral sociaal, deze winkels zijn tevens lokaal trefpunt/café, bibliotheek en postkantoor.
Het fietsen gaat prima, al is het wel redelijk klimmen en dalen, het is geen moment saai. Ondanks dat ik alleen onderweg ben, hoef ik me niet te vervelen. ’s Avonds overnacht ik op een camping en ontmoet daar andere reizigers, er zijn meer fietsers onderweg, niet iedereen fietst dezelfde route. Ik heb geen vooraf vastgestelde route, ik hoor of lees onderweg vanzelf waar de bezienswaardigheden zijn en kan dan beslissen om daar heen te gaan. Ik bezoek regelmatig een oude kerk, er is daar in ieder geval altijd water te krijgen. Sommige kerken zijn open en kan ik de mooie schilderingen bewonderen.
In Östersund heb ik ooit geschaatst, ik wilde daar Midzomeravond doorbrengen. Midzomeravond werd een kamer, windkracht 8 en regen, heel veel regen. Östersund ligt ook op de helft van de landkaart, ik draai de kaart om en besef ineens dat ik ongeveer op de helft ben. Een dag later huur ik op de camping een Stuga, een klein 4 persoonshuisje, groot genoeg voor mijn fiets en ikzelf. Een rustdag heb ik verdiend en erg nodig. Wassen, veel eten, krant lezen en wandelen.
In Noorwegen gaat de route langs de kust noordwaarts, de weg wordt regelmatig onderbroken door een veerpont, voor een fiets is altijd plaats. Bij gebrek aan veerpont is wel een brug, zeer imposante bouwwerken waar de boten onderdoor passen. Compleet met bochten erin, sommige bruggen zijn 2 kilometer lang! Echt warm is het niet, een graad of 8, stevige wind. Deze kustweg (RV17) is geweldig fietsen, glooiend, aan de ene kant zee, aan de andere kant bergen, er is genoeg te zien. Ik kom meer andere fietsers tegen, fijn om even te kletsen en ervaringen te delen. Bij Bodø vaar ik over naar de Lofoten, ik fiets rechtstreeks een ansichtkaart in! Hier zijn niet veel wegen, ‘s avonds op de camping tref ik dezelfde fietsers. Na de Lofoten fiets ik de Vesterålen op, hier is het veel rustiger en eigenlijk ook mooier, daarna komt Senja, ik fiets een stuk ‘s avonds, het wordt niet donker, een bijzondere ervaring. Na totaal 6 weken fietsen arriveer ik in Tromsø, een overzichtelijke maar levendige stad. Manlief komt met de auto naar Tromsø en fietsen we samen verder. In Alta bezoeken we de rotstekeningen, deze zijn pas in de jaren 70 ontdekt. Deze zijn alleen in de zomermaanden te bezichtigen, in de winter worden ze beschermd door een laag sneeuw. Het is gedaan met het slechte weer, de zon laat zich volop zien, ook ’s nachts. Een bijzondere ervaring, slapen is na een dag fietsen geen enkel probleem als de zon nog schijnt.
De laatste dag. Het is nog 135 km naar de Noordkaap, schitterend weer, 15 graden en zon, en met het klimmen valt het enigszins mee, we besluiten om na het avondeten verder te trappen. Na het laatste dorp van betekenis is het nog 35 km heel stevig klimmen en dalen, maar de zon schijnt op de Noordkaap! Zeker als bekend is dat het ruim 350 dagen per jaar mistig is ‘boven’. De enige verkeersborden die we zien kondigen de nog af te leggen afstand aan, nog 25, 20, 15, 10, 5, nog 500 meter…we zijn niet alleen, de hele parkeerplaats staat vol campers en auto’s, de zon schijnt nog steeds. We fietsen achter de souvenir shop langs naar de beroemde globe, we zijn er! Het uitzicht tot aan de noordpool is voor ons recht tegen de zon in kijken, de zee zien we niet, we zijn boven de wolken. De zon gaat nèt niet onder en gaat meteen hoger aan de hemel staan. Het is een fantastisch gevoel om hier te staan, na 3985 km met de fiets!
We zetten de tent op, slapen lukt mij niet echt, na 3 uurtjes ben ik klaarwakker en ga naar buiten, een kudde rendieren rond de tent.
