Menu
Weer een mijlpaal, zoon is klaar met de basisschool. Om dit te vieren gaan mama en zoon op de fiets naar de Weissensee. Het is niet onze eerste fietstocht samen, we fietsten al eerder de Elfstedentocht, het Pieterpad en een paar keer naar Luxemburg. Zoon past inmiddels op papa’s oude fiets, dat is handig. Voor deze reis hebben een nieuw tentje gekocht, makkelijk door 1 persoon op te zetten en bij minder goed weer kunnen we binnen koken. We nemen een landkaart mee en we gebruiken deel 1 van Fietsen naar Rome van Reitsma, deze route is tot aan Oostenrijk te volgen. We kiezen voor de Weissensee, daar zijn wij vaak in de winter te gast geweest om te schaatsen, maar hoe is het daar in de zomer?
De route is prachtig, rustige wegen en meer dan voldoende overnachtingsmogelijkheden onderweg. We komen veel andere vakantiefietsers tegen, onderweg naar diverse bestemmingen. Meestal is er ruimte genoeg op de campings, soms staan we tent aan tent. Op 1 camping is op het veld erachter een groot festival gaande, we kunnen gezellig meegenieten.
Het fietsen met een kind is in alle opzichten bijzonder, we hebben voldoende aanspraak onderweg. De 3e dag naderen we de Rijn, dat zou een dagafstand van 135 km worden, ‘maar ik wil vanavond de Rijn zien..’ En dat lukt!
Op een dorpsplein neemt een oudere heer zijn hoed af en maakt een diepe buiging als hij hoort wat wij doen. Bij ieder leuk getal op de kilometerteller wordt een foto gemaakt. Na 10 dagen genieten zijn we al in Friederichshafen bij de Bodensee!
In Oostenrijk krijgen we ineens heel slecht weer, we schuilen een paar uur in een boerenschuur, overnachten een nachtje in een appartement waar we alles fijn kunnen drogen. In Innsbruck fietsen we een rondje over de ijsbaan, op de camping staan we naast onze kapper. Dan de Brennerpas over, klimmen, heel veel en lang klimmen, maar dat doen we rustig aan, lassen af en toe een pauze in. We zien de Europabrücke na iedere bocht dichterbij komen. Als we bijna boven zijn, worden we ingehaald door een racefietser. Zoon zet aan en blijft in het wiel van de racefietser hangen! We hernoemen de Brennerpas.
In Italië dalen we over een oude spoorlijn naar beneden, eten een heerlijk ijsje op het dorpsplein. Nog een paar dagen dan zijn we er. Het is weer klimmen en dalen, langs de Drau. De laatste klim is het zwaarst, 12 tot 15% omhoog we kennen de weg goed. Na 1450 km zijn we op de Weissensee! Ook in de zomer is het er schitterend. We bouwen de tent, drinken wat. Na het eten vraagt zoon: Mam, gaan we morgen wat leuks doen? Ik heb zin om weer te fietsen…
Na 2 dagen is papa er ook, we houden nog vakantie met zwemmen, kanovaren, wandelen en…fietsen. We fietsen wat in de buurt en omdat we er toch zijn gaan we ook de Grossglockner nog op…
